اگر در بین زن و شوهر گفت و گو ها به صورت واضح و مستقیم شکل نگیرد باعث می شود هر دو طرف سخنانی را که با یکدیگر در میان نمی گزارند را با خودش مطرح کرده و آن را از دیگری پنهان کند که این عمل رفته رفته باعث شکل گیری زندگی فردی شده و ضرری بسیار بزرگی بنیان زندگی مشترک آنان را تهدید می کند.
زیرا پس از مرور زمان نمایان می شود که هر یک از زن و شوهر به صورت انفرادی و بدون مشارکت دیگری به زندگی انفرادی خود می پردازد و هر یک پایبند زندگی شخصی خود می باشد به طوری که به تنهایی تصمیم می گیرد، و به تنهایی آن را انجام می دهد و در اینجا سوالاتی به ذهنش خطور می کند! مانند:
- چرا ازدواج کردم؟
- ازدواج من چه فایده ای دارد؟
و این باعث فروپاشی و تجزیه خانواده می شود حتی اگر در ظاهر خانواده ای محکم و استوار به نظر به رسد. گاهی ممکن است این گونه خصوصی زندگی کردن به جایی برسد که هر یک از زوج اتاق خواب خود را حتی جدا کرده و تمامی فعالیت های درون خانواده به صورت جدا گانه و فردی انجام می گیرد مانند این که هر یک در خانه ای جدا گانه زندگی می کند.
این جدایی روحی و رفتاری باعث ایجاد سدها و مانع هایی در بین این دو شده که با مرور زمان افزایش می یابد.
پس برای از بین بردن این مانع ها باید آنها در مورد کارهایشان با یکدیگر به بحث و گفت و گو بپردازند و به این ترتیب می توانند تصمیمات مشترکی بگیرند هر چند که مشکل و دشوار باشد.
بنا بر گفته محققین یک زن در طول روز سیزده هزار کلمه و یک مرد هشت هزار کلمه سخن می گوید. که این خود انرژی زیادی می طلبد، پس اگر گفت و گویی در میان آنان صورت نگیرد این انرژی از چه طریقی تخلیه شود؟
اگر از راه گفت و گو با یکدیگر تخلیه نشود هریک آن را از راه سخن گفتن با خودش تخلیه می کند.
پس یکی از راههای خوشبختی و سعادت بین خانواده ها گفت و گو و بحث می باشد که باید در وقت و زمان مناسبی صورتی گیرد و بر منطق استوار باشد.
قواعد تقویت رابطه خانوادگی:
یک گروه از جامعه شناسان طی یک تحقیقی که از صد زن متاهل که در زندگی مشترک خود موفق بودند سوال شد، چه راه هایی باعث تقویت رابطه بین خانواده می شود؟
بیش از هفتاد و پنج در صد آنان پاسخشان این گونه بود:
1.آمادگی زن و شوهر برای کمک به یکدیگر
2.عفو و بخشش سریع
3.خود را در موقعیت دیگری قرار دادن برای فهمیدن ودرک کردن او از راه دیدن زندگی بر اساس نگاه او
4.عدم اختلاف به سبب مسائل کوچک و غیر مهم و همچنین عدم بروز اختلاف به دلیل مشکلات و سختی های زندگی
5.دیپلماسی و انعطاف پذیر بودن نوع سیاست حاکم بر خانواده، حفظ توازن و اعتدال خانواده و پشتیبانی از مسئولیت های هر یک از افراد خانواده
6.پیروی و به کار گیری شعار (پرهیز از ناهنجاری و پرهیز از خشونت)
7.متحد بودن والدین در نوع و شیوه تربیت فرزندان
وبر هر همسری واجب است که به اندازه توانایی اش برای سعادت و خوشبختی خانواده اش تلاش و کوشش کند.
مهمترین قواعد در گفت و گو
1.ضرورت احترام و تقدیر دو جانبه و دوری از کلمات مبتذل
2.کاهش سرزنش ها و تذکرات تا قدر امکان، چرا که سرزنش زیاد باعث جدایی دو معشوق می شود.
3.کنترل خشم و تسلط بر اعصاب
4.چشم پوشی و آسان گیری دو جانبه
5.کاهش هر چه بیشتر مجازات ها و عقوبت ها، زیرا که انسان باهوش به راحتی به هدف و مقصود کلام پی می برد.
6.عدم شتاب در متهم کردن دیگری و استنتاجات سریع
7.دوری از هر گونه تعمیمات که در آن نوعی مبالغه و اغراق به کار رفته باشد، جملاتی مانند: - تو هیچ وقت مرا درک نخواهی کرد! - تو فقط همان طور که می خواهی رفتار می کنی! – هزار بار از تو خواستم!
چرا که این جملات باعث خدشه دار شدن کرامت و شخصیت طرف مقابل شده که این گونه زخم های روحی به آسانی بهبود نمی یابند.
8.دوری از پنهان کردن سوء فهم، زیرا بیان کردن آن از راه گفت و گو باعث بر طرف شدن آن و شناخت بهتر فرد مقابل شده و تضاد در بنیان خانواده را کاهش می دهد.
9.و هدف از گفت و گو در باره ی مشکلات حل و فصل آن ها می باشد نه متهم کردن دیگر، پس هریک از آنها باید این هدف را در نظر داشته باشند.
10.دفاع منصفانه از همسر در هنگام به وجود آمدن اختلاف با دوستان نزدیکان
11.عدم بیان کردن خصوصیات خانوادگی در برابر افراد غریبه
12.عدم بیان کردن عیب های دیگری و سر زنش یکدیگر در مقابل افراد غریبه حتی در مقابل کودکان بخصوص نوجوانان، چرا که این کار باعث خدشه دار شدن عزت نفس طرف مقابل می شود.
13.آگاهی کامل و باور داشتن اینکه علاقه بین دو همسر کاملا خصوصی بوده و نباید به هر کسی اجازه دخالت در آن داده شود.
14.بهره مندی دو همسر از قدرت تفاهم، ویاری و نا دیده گرفتن خطاهای یکریگر، و این مورد بسیار مهم می باشد.
