وبگردی مروارید مهر انلاین گزارش می دهد:تربیت کودک مهربان با کمک روش های تربیتی امکان پذیر است تنها نیاز به اندکی صبر و حوصله و دقت دارد.
شخصیت و منش اصلی هر کس از زمان خردسالی او پیریزی می شود و در این امر، اطرافیان به خصوص والدین، بیشترین و پایدارترین نقش را دارند. والدین، خواه ناخواه ، عینی ترین الگو و مهم ترین عنصر تاثیرگذار در زندگی بچه ها هستند و در تمامی مراحل زندگی خویش، دیدگاه ها، عقاید و موضع گیری هایشان را در خصوص مسائل مختلف به بچه ها انتقال می دهند. بچه ها با دیدن رفتار و برخورد والدین خود با افراد دیگر، بسیاری از نکات تربیتی را فرامی گیرند و حتی با زیر نظر گرفتن والدین، می خواهند ببینند نکاتی را که آن ها به کودکان سفارش می کنند، خودشان هم در زندگی عمل می کنند یا نه.
تربیت کودک مهربان با کمک روش های تربیتی امکان پذیر است تنها نیاز به اندکی صبر و حوصله و دقت دارد. باید بچه ها را به مهربانی کردن تشویق کرد تا از همان زمان کودکی افرادی مهربان و پرتوجه بار بیایند. در این مطلب روش هایی برای تربیت کودک مهربان آورده شده است.
تربیت کودک مهربان چگونه است؟
مهربانی را به او نشان دهید
شما نخستین معلم کودک خویش هستید. در سنین کم، کودک رفتار شما را مشاهده و تکرار خواهد کرد. کارهایی که می کنید و چیزهایی که می گویید، ارزش هایی را نمایش می دهد که دوست دارید کودک شما آنها را داشته باشد. درصورتی که قصد تربیت کودک مهربان را دارید، باید رفتار و سخنان شما این مسأله را نشان دهید. در ارتباطات داخل و بیرون از خانه، مهربان تر رفتار کنید. هر چقدر بچه شما این رفتار را بیشتر ببیند، بیشتر آنها را تکرار می کند. تنها لازم است که یک مثال برای او مشخص کنید.
ایجاد خانه ای عاری از خشونت
کودک امکان دارد به شما استرس یا نگرانی بدهد، ولی بهتر است بدانید چگونه این احساسات را کنترل کنید. اگر این کار را نکنید، امکان دارد فریاد بزنید و یا حتی به صورت فیزیکی آنها را تنبیه کنید. تنها چیزی که به آن دست می یابید این است که آنها را دورتر از ایده مهربان بودن با افراد دیگر و به ویژه با خودتان قرارمی دهید. اگر یاد بگیرید چه طور این احساسات را مدیریت کنید، از عواقبی که در آینده دارد جلوگیری خواهید کرد.
درباره همدلی صحبت کنید
هم دردی به راحتی و بدون نیاز به آموزش در کودک به وجود می آید، آنچه نیازمند توجه و اموزش است همدلی ست. تفاوت هم دردی و همدلی بطور خلاصه این است که در همدردی، اشخاص برای هم دل می سورانند، ولی در همدلی، فرد خود را جای طرف مقابل می گذارد و تلاش می کند هیجانات و شرایط وی را درک کند و به او احترام بگذارد. به کودک هم دل بودن را یاد بدهید. سؤالاتی بپرسید که او را به طرف همدلی با افرادی سوق می دهد که رفتار نامناسبی دارند. کودک را با دنیای حقیقی و واقعی آشنا کنید. درصورتی که کودک به خواسته اش نرسیده است و احساس ناکامی می کند، داشته هایش را به وی یادآوری کنید.
از حیوانات مراقبت کنید
طبق پژوهش های انجام شده، نگه داری از حیوانات میزان هم دلی، مهربانی و حس مسئولیت کودک را افزایش خواهد داد. کودک وظیفه نگه داری و مراقبت از حیوان را به عهده می گیرد و همین سبب افزایش میزان محبّت و مهربانی او خواهد شد. شما میتوانید این کار را با قبول سرپرستی یک حیوان و حتی مراقبت از یک گلدان انجام دهید، به عبارت دیگر، هر آنچه سبب ایجاد حس مسئولیت در کودک می شود مناسب و خوب است.
دعا کنید
معنویت درون آدم شکل خواهد گرفت. هر فردی با هر مذهبی، خوانش های مختلفی از رویدادهای پیرامون خود را دارد. با این حال نگاه ما به یک قدرت بالاتر، سبب می شود که متواضع بمانیم. گرچه نمی توان به صورت دقیق همه تفکرات خویش را به کودک زور کنید. همچنین کودک را مجبور نکنید که یک راه و روش را اجبار و کورکورانه دنبال کند. دعا کردن باید روشی برای شکرگذار بودن، رسیدن به این عقیده که پایانی خوش وجود دارد باشد. در این راه، مهربانی وارد قلب وی خواهد شد.
