نامگذاری کوچه ها و خیابانها ، یکی از اصول شهرسازی است که امروزه خوشبختانه به روستاها هم راه یافته و با فعالیت دهیاری ها ، دهیاران و شوراهای اسلامی روستاها هم مبادرت به نامگذاری خیابانها و کوچه های خود نموده اند . نام خیابان وکوچه در راهنمایی شهروندان و گردشگران کمک شایانی می کند. خوشبختانه شهرداری زحمتکش بندرلنگه اخیرا کار نامگذاری خیابانها و کوچه ها را پیگیری و گسترده کرده ، بگونه ای که از هرکوچه که میگذریم، تابلویی نصب شده که نام کوچه بر آن منقوش است.
اما موضوعی که نگارنده و بسیاری از شهروندان را متوجه خود ساخته ، نامهای انتخابی است. ((همانند گلایل، یاس،پیچک،شمعدانی،ناز،شیپوری و...)) از جمله نام هایست که انتخاب شده است. نامهای انتخابی ، نامهای زیبا است که غالبا نام گلهاییست که در کشورمان می روید و رایج است.
اما این موضوع زمانی اهمیت پیدا می کند که این نامها با فرهنگ بومی ما مانوس نیست. در استان هرمزگان و در شهر بندرلنگه،که شهری گرم و مرطوب و شرجی زاست، کمتر این گلها می روید و طبعا نه تنها ما، بلکه آباء و اجداد و فرزندانمان با نامی همانند گلایل و گل شیپوری ، مانوس نیستند و همچنین برخی نامهای گلها.
وام گرفتن از فرهنگ و نامهای بومی ، موجب احساس تعلق بیشتری بین شهروندان و شهرشان می شود. با توجه به اقلیم و بوم ما ، اگر بنا بر نامگذاری از گل و گیاهان و درختان بگذاریم، درختان و حتی گیاهان با اسامی بومی و ملموس برای مردم فراوانند که خود باعث دلبستگی مردم به کوی و برزنشان می شود و از سوی دیگر باعث زنده ماندن نام این درختان ارزشمند می شود. درختانی مانند کنار،لور،گز،کهور،نخل و.....واگر اصرار بر استفاده از نام گیاهان نباشد،می توانیم اسامی آبزیان و ماهی ها هم برای کوچه ها و خیابانهایمان استفاده کنیم:(هامور،داهیر و...).. البته این نوع و سلیقه نامگذاری در بندرعباس و توسط شهرداری بندرعباس هم روی داده است. البته کار شهرداری بندرعباس بیشتر تقلیدی و به تقلید از شهرداری تهران و نام خیابانهای پایتخت است است.
علاوه بر اسامی که در بالا شرح آن گذشت،در شهر و شهرستان بندرلنگه چهره های ماندگاری ، نام نیک از خود بجای گذاشته اند که می توانیم از نام بزرگ آنها هم بهره ببریم تا ضمن اینکه به نوعی از خدمات و اعتبار آنها تقدیر کرده باشیم،نسل آینده و نخبگان جوان را به جامعه امیدوار و با آنها آشنا کنیم.و یا نام شهدای شهر و روستاهای بندرلنگه را با گذاشتن بر خیابانها زنده کنیم.
اگر در خیابانهای پایتخت سیری کرده باشیم، نام بسیاری از شهرهای مهم و تاریخی کشورمان بر تابلو خیابانها نقش بسته است که کار بسیار زیبنده و پسندیده است؛هماند خیابان لارستان،آذربایجان،ایرانشهر،بهارشیراز و...
بر اساس همین سیاق ، ماهم می توانیم از نام روستاهای موفق و مهم بهره ببریم و یا از نام جزایر هم استفاده کنیم: لاوان،سیری،فرور،ابوموسی و.. .
از جمله اصولی که در نامگذاری خیابانها به نظر غفلت شده آنست که نامهای کوچک که در شهرهای بزرگ برای کوچه استفاده می شود، در نامگذاری های اخیر بر روی خیابان گذاشته شده است.
در به کارگیری اسامی کوچه و خیابانها ، شهرداری و شورای شهر بستک رویه ماندگاری را در پیش گرفته است. ما در این شهر، خیابان سید محمد قتالی،کوچه دکتر سعیدی،کوچه دکتر ملاحسینی،کوچه دکتر عبدی و... می بینیم که نامبردگان از زحمتکشان پیشکسوت این شهرند.
درپایان می توان اضافه نمود رویکرد بهره وری از فرهنگ بومی ، ضمن ایجاد اعتماد به نفس و غرور منطقه ای در ما مرزنشینان،سیاست تمرکز زدایی را تقویت می کند و اهالی بندرلنگه را به ادامه زندگی در این دیار دامن گیر ، دلگرم می نماید.
امیدواریم شورای محترم شهر و شهرداری زحمتکش بندرلنگه ، این موضوع را در آینده مد نظر داشته باشند.
*مدیر مسوول ماهنامه مروارید مهر.
