یوسف دیوانی
بی گمان اوایل دهه ۷۰و دهه ۸۰ و حتی سالهای اول دهه ۹۰ دوره اوج تجارت و رونق در جزیره قشم بود.
واقعیت این بود که تجارت و رونق اقتصادی باعث گردد تا جنبه توریستی و زیبایی های قشم دیده شود و قبل از آن حتی اهالی استان هرمزگان هم از زیباییهای جزیره افسانه‌ای استانشان بی‌خبر بودند.
پرداختن به امر گردشگری که معلول رونق تجارت و بازدیدهای تجاری هموطنان از قشم شد، باعث گردید در سال ۱۳۹۶ قشم به همراه چهار نقطه از دیگر نقاط کشور به عضویت سازمان جهانی گردشگری در آید و ثبت گردد.
اما در سالی که گذشت دو واقعه مهم تجارت و رونق بازار قشم را تقریباً راکد نمود :
اول شیوع جهانی ویروس کرونا و دوم افت ارزش ریال در مقابل ارزهای خارجی از جمله دلار آمریکا و درهم امارات.
از سوی دیگر تغییر رویکرد اخذ مالیات بر مشاغل نیز به سهم خود بر رونق کسب در قشم تاثیر منفی داشت؛ در حالیکه قبلاً مشاغل در قشم از پرداخت مالیات به طور کلی معاف بودند اما رویه اخیر ، معافیت مالیات مشاغل را مشروط به شفاف سازی درآمد نمود .
اما از آنجا که اکثر کاسبان در جزیره قشم سنتی هستند لذا استقبال از این رویه چندان نبود و این امر نیز به سهم خود باعث رکود بازار قشم شده است.
اما به هر حال اگر سیاست کلان دولت پرداختن به گردشگری در قشم باشد، به نظر نگارنده رویه مناسب و پایداری است زیرا امروزه بخش عمده رونق اقتصادی کشورهای موفق، برپایه توریسم است.حتی کشورهایی که از منابع طبیعی زیرزمینی و نفت کاملاً محرومند به عنوان مثال ترکیه، مالزی و تایلند.
لذا این موضوع می تواند ضمن ایجاد درآمدهای ثابت شفاف و پایدار ،فرهنگ نامناسب هجوم مردم برای خرید کالا به قشم خصوصا در ایام نوروز و تعطیلات را تغییر دهد. زیرا این رویه هرچند برای عده‌ای خاص رونق داشته اما در اقتصاد ملی هیچ گونه تاثیری نداشته و منطقه آزاد قشم را از هدف اصلی خود کاملاً دور ساخته بود.
