آنچه از مکتب امام حسین (ع) باید بیاموزیم

بی شک دین مبین اسلام سراسر تعالیم نورانی و بزرگترین مکتب انسان سازی است. والاترین اسوه انسانیت حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم است و پس از او سلاله پاک و مطهرش ادامه راه و ناشر تعالیم اسلام و قرآن هستند.

اما حال که در ماه محرم قرار داریم ماهی که شهادت سرور و سالار شهیدان را به ما یادآور می شود، محبت ها و تعالیم مکتب امام حسین علیه السلام و فرهنگ آن بزرگوار و یارانش را به جامعه و زندگی خود تزریق نماییم.

جامعه سالم

این ایام فرصتی باشد تا با معاصی و ناهنجاری هایی که متاسفانه در جامعه وجود دارد فاصله بگیریم.

تلاش کنیم تزکیه نفس و تقوای درونی را از خود شروع نماییم بدون اینکه کسی به ما امر به معروف و یا نهی از منکر کند. اگر تمامی آحاد جامعه اینگونه خودسازی کنند، جامعه خود به خود به سلامتی می گراید و کار ضابطین و نظام قضایی کمتر خواهد شد. اگر همه در همه امور وفای عهد کنیم ، از دروغ پرهیز نماییم ، هوا و هوس نفسانی را از خود دور نماییم ؛ در واقع کاری کرده‌ایم که جامعه سالم بماند .

اگر این شیوه پاک زیستی را در این ایام پر خیر و برکت سرلوحه کار و زندگی خود در تمامی سال تعمیم دهیم در واقع جامعه را حسینی نموده ایم.

وحدت و انسجام ملی

تلاش کنیم در این ایام همدیگر را در هر حال تحمل نماییم . زیرا هر جامعه از گونه های متعدد فرهنگی و اجتماعی ساخته شده است و همه یکسان نیستند.

افکار و عقاید متعددی در جامعه ایران اسلامی وجود دارد از امام حسین و مکتب او یاد بگیریم نسبت به هم ایثار و از خود گذشتگی داشته باشیم.

مبارزه با فساد

در برخی افراد خواهش های نفسانی و تمایلات مادی امروز در جامعه ما از حد عادی و متوسط گذشته و این موضوع و وساوس شیطانی را بیشتر می نماید و برای رسیدن به اهداف بلند و تجمیع ثروت افراد را ناچار می کند از فرصتهای حرام استفاده کنند و برای رسیدن به به مطامع دنیوی مرتکب معصیت شوند.

چند نمونه محدود مذکور از جمله پیام های مکتب امام حسین و مکتب عاشورا و محرم بود، کافیست این امور و امور بی شمار دیگری از این مکتب سرلوحه خود قرار دهیم تا جامعه ما سرشار از آرامش و معنویت و الوهیت گردد.