مروارید مهر انلاین گزارش می دهد:در اولویت بندی راههای حوزه غرب هرمزگان باید زوایای مختلف را بررسی نمود و باید دید کدام محور اهمیت بیشتری دارد .بر این اساس باید مسئولین استان برنامهریزی و اولویت بندی نمایند و از بخشی نگری و سیاسی کاری احتراز نمایند.
یک : خروجی غرب هرمزگان از مرکز استان به سمت بندر لنگه و بستک و پارسیان
این جاده(محورگچین) که تاکنون یکی از مرگبارترین جاده استان قلمداد شده ، انسانهای زیادی را به کام مرگبار خود فرو برده است.
در محور گچین به بندرلنگه ، بستک وبندر خمیر به صورت هفتگی و یا ماهیانه ، شاهد تلفات انسانی هستیم . روستاهای مجاور این محور عزیزان زیادی را از دست دادهاند. همچنین مسافرانی که از استانهای مجاور و در ایام تعطیلات به ویژه نوروز به هرمزگان و از این مسیر به جزیره قشم سفر می کنند از غیر استاندارد بودن این خروجی ، تلفات جانی فراوانی دیدهاند و چه بسا ایام شادی و سفر عیدانه آنها به عزا تبدیل شده است. در واقع این محور حامل بارترافیکی میلیونی مسافرانی است که از استانهای مختلف کشور به قشم سفر می کنند.نگاهی گذرا به آمار تلفات انسانی این محور در سنوات گذشته خود گواهی بر نا امن بودن، غیر استاندارد بودن و اصلاح این محور است.
.
(2 کشته و ۲ روزخمی/ایرنا ۴ اسفند ۱۴۰۱ ، ۲ کشته و ۳ مصدوم /خبرگزاری فارس ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳ ، ۵ کشته و زخمی / دو کشته ، ایرنا ۷اردیبهشت ۱۴۰۲ ....)
دو : محور بندرلنگه به سمت پارسیان و بوشهر
پروژه دو بانده شدن این محور حدود ۱۰ سال است که آغاز شده است و یکی از کندترین پروژه راهسازی در استان بدون شک این پروژه است ! طوری که تلفات انسانی این جاده زبان زد عام و خاص است . در برخی از تصادفاتی که در این محور رخ داده گاهی تمامی اعضای یک خانواده جان خود را یکجا از دست دادهاند که به طور مثال می توان به خانوادههایی از روستای مغویه و بخش شیکوه و پارسیان اشاره کرد.
( ۵ فوتی /خبربان ۹ فروردین ۱۴۰۲، ۳ فوتی و ۳ مصدوم /خبربان ۲۱ فرودین ۱۴۰۲ ، یک کشته و سه زحمی/۵ اردیبهشت ۱۴۰۲ ، ۴ فوتی و ۹ مصدوم /۱۴ شهریور ۱۴۰۱ ایلنا،شاح به شاخ شدن دو تریلی/خبر گزاری فارس، اردیبهشت ۱۴۰۲ )
جهت تسریع در این پروژه کمتر شاهدحضور میدانی مسئولین عالی استانی (استاندار)و غرب هرمزگان (نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی ) بودهایم.
برای تاکید به سرعت بخشی این پروژه حتی مسئولین اجرایی شهرستان بندرلنگه نیز موضوع و چرائی کندی پروزه را با افکار عمومی و رسانهها کمتر در میان گذاشته اند.
این جاده که در سال ۱۳۶۲ با بار ترافیکی آن زمان مرمت و آسفالت شد، در سال ۱۴۰۲ به هیچ وجه جوابگو نیست . زیرا در آن تاریخ خبری از منطقه ویژه پارس جنوبی نبود اما در دوره اخیر روزانه صدها خودرو سنگین از بندرعباس به پارس جنوبی و بالعکس در این مسیر در تردد هستند ، از این روی جاده همان جاده است اما آنچه اضافه شده تلفات متعدد انسانی است که بر روی دست مردم منطقه گذاشته شده است.
همین امر باعث شده که مردم بندر لنگه از عدم تمرکز مسئولین غرب و هرمزگان بر راههایی که اولویت ندارد گلایهمند باشند.
!
(توضیحا اضافه می گردد نقشه اولیه این جاده در سال ۱۳۰۷ شمسی توسط پروفسور حسابی ترسیم شده و یکی از شریانهای قدیمی کشور است )
سه : جاده جدید التاسیس خور جناح
راه خور جناح، قبل از جاده فعلی معروف به گوچی، مسیر سنتی بین مردم ساحل نشین با جناح بوده است. در آن زمان که وسایل نقلیه به شکل امروزی وجود نداشته این مسیر تنها مسیر ترددی بود که رابط مردم منطقه بود؛ اما به دلیل طولانی بودن و زمانبر بودن مسیر و سانحه خیزی، تصمیم به بازگشت به مسیر سنتی معروف به خور جناح گرفته شد تا تردد با سهولت بیشتری انجام گیرد.
این تصمیم به جا و منطقی بود و امیدواریم با بهرهبرداری کامل از این جاده، تردد از گذشته آسانتر گردد.
اما همان گونه که در تشریح اهمیت محور بندر لنگه به پارسیان اشاره شد و گفته شد که چه سوانح و تلفات انسانی به دلیل تک بانده بودن این محور رخ میدهد . این امر به غدغهها و گلایههای امروزه مردم شهر و روستاهای بندرلنگه مبدل شده است. همواره در محافل و گروههای فضای مجازی گفته میشود که علی رغم اهمیت مسیر اصلی بندر لنگه به پارسیان ، چرا مسئولین امر از جمله نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی ، استاندار و سایر مسئولین ذیربط ، بازدیدها و اهمیت خود را تنها بر مسیر خور جناح متمرکز نموده و ذکری از تسریع این پروژه مهم نمینمایند ؟! و کمتر دیدهایم که مسئولی از این پروژه بازدید نماید و یا اگر نموده اخبارش در رسانهها منتشر شود.
اما به نظر میرسد جاده یا راه خور جناح به یک مستمسک سیاسی فصلی بدل شده که جای بسی تاسف است!
اهالی شهر و روستاهای بندر لنگه بر این باورند که تاخیر در اتمام راه خور جناح هیچ گونه خللی در مسیر بستک به بندر لنگه ایجاد نخواهد نمود زیرا جاده قدیمی گوچی کماکان برقرار است ولی غفلت از مسیر بندر لنگه به پارسیان و عدم اختصاص بودجه به آن ، حوادث غامض و تاسف باری را رقم می زند.
حتی محور بسیار مهم گچین به سمت بستک و بندر لنگه اهمیت آن دوچندان است که علی رغم تلفات هفتگی به دلیل کمبود بودجه ،مغفول مانده است.
آنچه می توان در نتیجه گفت آن است که مسوولین عالی استان و متولیان غرب هرمزگان ، در تخصیص بودجه به راههای استان بایستی اولویت ها را در نظر گیرند. بی شک مهمترین جاده برای غرب استان محور خروجی از بندرعباس به بستک و خمیر و بندرلنگه می باشد و پس از آن اتوبان بندرلنگه به پارسیان است. تا کی باید فجایع تلخ از دست رفتن خانواده ها و جوانان و مسافران و مهمانان نوروزی در این دو محور را شاهد باشیم؟ می دانیم که آمار تلفات انسانی در اثر تصادف در کشور آمار اسفناکی است که استان هرمزگان خصوصا محورهای غرب هرمزگان بخش اعظم این آمار را تشکیل می دهد.
راه خور جناح مهم هست ولی اگر اولویت با بزرگراه بندرلنگه پارسیان باشد بهتر است چون خیلی مرگ و میر در این مسیر در اثر تصادف زیاد شده