موسیقی زبان مشترک نسل هاست ..ای بسا نسلی در یک دوره موسیقی خاصی را گوش دهد و با آن خاطره سازد.
موسیقی حس مشترک زمانه خاص خود است و می‌توان گفت هر موسیقی مختص دوره و زمانه خویش است و بعد خاطره می شود.
این هنر زیبای بشر جغرافیا را نمی شناسد و مرزهای سیاسی را در می نوردد و تا آنجا که طالب دارد به پرواز در می آید و خود را به هواداران می رساند .
موسیقی جنوب ایران به ویژه هرمزگان و شهر ستان بندرلنگه به لحاظ اقلیمی و جغرافیایی ، ارتباط تنگاتنگ و جبری را با موسیفی دنیای عرب دارد.
نگارنده معتقد است جغرافیای مشترک و حتی تاریخ و سرنوشت بر موسیقی جوامع تاثیر دارد و آنرا می سازد.
محلاتی از شهر و هم روستاهایی از شهرستان بندرلنگه و بخش شیبکوه و حتی شهر و برخی از روستاهای پارسیان به زبان عربی از قدیم‌الایام سخن می گویند و با موسیقی عربی ارتباطات تنگاتنگی داشته اند.
البته این بدان معنا نیست که با موسیقی ملی و محلی خود بی ارتباط بوده اند.
این مناطق همانگونه که به آواز اصیل ایرانی و دستگاههای موسیقی اصیل ایرانی آشنایی داشته و علاقمندند، با آهنگ و موسیقی عربی و چهره های معروف موسیقیدان و خواننده های عرب زبان آشنایی کامل دارند .
جوانان دهه ۴۰ و ۵۰ در این خطه همگی خواننده های بزرگ عرب همانند: ام کلثوم ،عبدالحلیم حافظ ( از کشور موسیقی پرور مصر) و فرید الاطرش از( کشور سوریه)، خواننده ها و موسیقی دانان و نوازندگان کشورهای حوزه خلیج فارس را نیز به خوبی می شناسند . همه احمد رامی ، ریاض سمباطی از آهنگ سازان عرب ، نزار قبانی( شاعر سوری)، محمد عبدو، ابوبکر سالم، عبدالکریم عبدالقادر خواننده های کشورهای حوزه خلیج همیشه فارس و ناظم غزالی و سعدون جابر خواننده های عراقی را بخوبی می شناسند و با آنها خاطره دارند.
در آن زمان که رادیو تلویزیون کشورمان چندان در این خطه پوشش و آنتن نداشت ، مردم این خطه رادیو تلویزیون کشورهای عرب آن زمان را که به راحتی و بدون گیرنده های خاصی می‌دیدند و گوش می دادند و با فرهنگ و هنر اقوام کشورهای همسایه در ارتباط بودند و چه بسا همان کشورها تحت تاثیر فرهنگ بومی منطقه ما نیز بودند.
بسیاری از نواهای بندری از الحان عربی گرفته شده و بالعکس.
ارسلان عطایی، نصرک و کریمی نیز خواننده های بندرعباسی بودند که هنرشان بر دل لنگه ای ها می نشست.
علی لنگاوی از شهر بندر لنگه اولین خواننده ای بود که صدایش از طریق صفحه گرامافون ضبط و تکثیر می شد.
سبک جزیرتی
این نوع موسیقی بعلت اینکه در جزیره قشم رواج بیشتری داشت به سبک"جزبرتی" معروف بود . یکی از موفق ترین و معروف ترین هنرمندان خواننده ،"علی محبوب" بود و بعدها "محمد منصور" که هر دو هنرمندانی بزرگ و چیره دست در نواختن عود بود بودند که جوانان و مردم آن دوره در بندر لنگه و روستاها به این خوانندگان توجه ویژه داشتند.
نقش استودیو زینل فون
استودیو "زینل فون "(تسجیلات زینل فون)شهر دبی نقش مهمی در پخش آهنگ های بندری و جزیرتی داشت و بصورت نوار کاست در خانه تمام جنوبی ها حضور داشت .
سبک بستکی
موسیقی بستکی نیز یکی از سبک های معروفی است که در استان و جنوب کشور شناخته شده است .مردم بندرلنگه به واسطه پیوندهای سنتی و فرهنگی همواره علاقه عمیقی به این نوع موسیقی نشان داده اند." یوسف هادی "یکی از خواننده های معروف بستکی که در کشور بحرین و بعضاً امارات زندگی می کرده است مورد توجه جوانان هنردوست بندرلنگه نیز واقع می شده است.
در پایان می توان گفت هنر موسیقی در شهر بندرلنگه و روستاهای آن هنری زنده و پر طرفداری بوده و هست و مردم این شهرستان، موسیقی فاخری گوش می داده اند؛ همانطور که قبلا ذکر شد نامداران موسیقی ایران و عرب در اذهان مردم بندر لنگه به خوبی جای داشته و هنوز تجدید خاطره می کنند.هنوز جوانان خوش ذوق این شهر موسیقی می آموزند.
نواهای سنتی و دینی بویژه مولودی از علایق جوانان دهه ۴۰ و ۵۰ بندر لنگه نیز بوده است و غالبا موسیقی و ترانه های مردم این شهر با نام بزرگان دین (بویژه پیامبر بزرگ اسلام حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم ) مزین می شده است.
عکس از : محمد پرخو
