گروه وبگردی مروارید مهر انلاین گزارش می دهد: شهرستان جاسک با مساحت ۲/۱۶۱۳۶ کیلومتر مربع در ۲۵ درجه و ۳۷ دقیقه عرض شمالی و ۴۷ درجه و ۴۷ دقیقه طولی شرقی قرار دارد. ارتفاع آن از سطح دریا ۸/۴ متر و فاصله اش تا مرکز استان ۳۲۵ کیلومتر است.

این شهرستان در کرانه دریای عمان و شرق تنگه هرمز قرار دارد. از شمال به شهرستان منوجان و میناب، از شرق به چابهار، ازغرب به دریای عمان و میناب، از جنوب به دریای عمان محدود می شود. از آن جا که سه طرف آن را آب های آزاد احاطه کرده اند، به صورت یک شبه جزیره درآمده است.

جاسک آب و هوای گرم و مرطوبی دارد که تحت تاثیر آب و هوای بیابانی و نیمه بیابانی است. بیشترین دمای هوا در تابستان ۴۱ درجه سانتی گراد و کمترین آن در زمستان به ۱۴ درجه سانتی گراد می رسد.

شمال این شهرستان کوهستانی است. رشته کوه های بشاگرد غربی، نواحی شمالی این شهرستان را پوشانده که مهمترین قله آن، کوه سیبا است. رودهای فصلی بسیاری در سطح شهرستان جاری هستند، مانند: جگین، گابریک، سدیج، تار، بهمدی و جاسک.

اغلب مردم به زبان های فارسی، بلوچی، عربی و هندی آشنایی دارند. آنها از راه های کشاورزی، دامداری، صیادی و تجارت امرار معاش می کنند. براساس برآورد آمار سال ۱۳۸۵، جمعیت آن حدود ۷۴۰۸۴ هزار نفر است.

نام این بندر به صورت های جاشک، کارپل، کفشک و .. نقل شده است. در دوره هخامنشی به آن بدیس یا بادیس گفته می شده و بندری آباد و پر جمعیت بوده است. در دوران پارت ها و ساسانیان مرکز بارگیری کالا و دادو ستد و استراحت بازرگانان شناخته می شده است. انگلیسی ها در سال ۱۶۱۴ میلادی از آن به عنوان بندر تجاری استفاده می کردند. اولین تجارت خانه شرکت کمپانی هند شرقی در سال ۱۶۱۹ میلادی در جاسک تاسیس شد. در سال ۱۸۶۴ میلادی انگلیس برای گسترش نفوذ و استحکام مواضعش، خطوط تلگراف و کابل زیر دریایی بین ایران و هند را در مسیر گوادر ـ جاسک ـ بندرعباس ایجاد کرد.

علاوه بر اهمیت این بندر به عنوان یک مرکز بازرگانی دریایی، در دوران بسیار قدیم یکی از کانون های معتبر آیین میترا بوده و معبدی به نام آناهیتا در آن باقی مانده است.

این شهرستان براساس تقسیمات کشوری دارای ۳ بخش، ۱ شهر و ۸ دهستان می باشد.

بخش مرکزی: شهر جاسک، دهستان: جاسک، کنگان، گابریک

بخش بشاگرد: دهستان: جگدان، سردشت، گافر و پارامونت

بخش لیردف: دهستان سورک، پی وشک

آثار تاریخی و جاذبه های گردشگری

غار سادرمن(سادرمند)

جاسک کهنه، روستای گزدان، غار سادرمند در ۳۰ کیلومتری شهرستان جاسک به شکل دو غار با دو دهانه واقع شده است. تاریخ ساخت آن روشن نیست، اما تکه سفال هایی که از اطراف غار به دست آمده، متعلق به دوران ساسانی تا اوایل اسلامی است که نشان دهنده ساخت غار پیش از اسلام است و تا دوران اسلامی کاربرد داشته است. این غار طولانی ستون های زیادی دارد و در گوشه هایی از غار طاقچه هایی ساخته شده است.

دخمه وگورستان

جگین بخش مرکزی، دهستان گابریک، روستای جگین (قدمت این روستا را هزاره اول قبل از میلاد دانسته اند). در ۱۵ کیلومتری شمال شرقی جاسک، در محلی به نام سعادتمند، در بالای کوهی دخمه و گورستانی افسانه ای وجود دارد که تخمین زده می شود، قدمت آن به پیش از  اسلام باز می گردد.

اتاق های ساسانی

در آخرین قسمت دماغه کوه مبارک، دو اتاق از سنگ تراشیده وجود دارد که گویا از دوران ساسانی به جا مانده است.

تلگرافخانه

در روزگار استقرار شرکت هند شرقی، در جاسک بناهایی ساخته شده که از جمله آنها ساختمان تلگرافخانه است. این بنا در سال۱۸۶۹م/۱۲۸۶هـ.ق توسط انگلیسی ها ساخته شده ساختمان بنگله سرخ هم در سال ۱۸۷۷م/۱۲۹۴هـ.ق توسط هلندی ها ساخته شده است.

امامزاده امیر دیوان

آرامگاه امامزاده امیر دیوان یکی از مهمترین بناهای مذهبی مردم جاسک است که ساکنان محلی به ویژه بلوچ ها از آن دیدن و زیارت می کنند.

رودخانه جگین

این رودخانه از کوه های بشاگرد سرچشمه می گیرد و با پیوستن به چند رودخانه دیگر از جمله انگهران به دریا می ریزد. آب این رودخانه شیرین است و سدی به ظرفیت ۲۰۰ میلیون مترمکعب بر روی آن احداث شده است.

رشته کوه های بشاگرد

رشته کوه بشاگرد در شهرستان جاسک به شکل عدد هشت قرار گرفته و دو رشته کوه نسبتاً متمایز را به نام های رشته کوه بشاگرد شرقی(در کهنوج کرمان) و بشاگرد غربی(در میناب) پدید آورده است. این کوه ها از نقاط زیبا و دیدنی این شهرستان هستند. بلندترین قله آن کوه مهر در دهستان بشاگرد غربی با ارتفاع ۲۰۴۶ متر است. رودهای بسیاری از جمله جگین از آن سرچشمه می گیرد و به دریای عمان می ریزد.

خلیج جاسک غربی و شرقی

خلیج های جاسک غربی و شرقی، در کناره آب های دریای عمان قرار دارند. زمانی که ارتفاع امواج دریا به یک متر می رسد، در این خلیج ها هیچ گونه موج خطرناکی مشاهده نمی شود و بسیار آرام هستند. این خلیج ها از بهترین مناطق برای ورزش های دریایی می باشند.

صخره های شنی

یکی از ویژگی های شهرستان جاسک، وجود مناطق صخره ای و شنی است که تپه ماهورها و احجام بسیار زیبای طبیعی ایجاد کرده اند و چشم هر بیننده را به خود جلب می کنند. بیشتر این تپه ماهورها در مسیر میناب به جاسک قرار دارند و از چشم انداز طبیعی زیبایی برخوردارند و پس از جاسک به سمت چهابهار ادامه پیدا می کنند.

جنگل حرا

یکی از جاذبه های زیبا و طبیعی بندرجاسک جنگل حرا می باشد که گردشگران زیادی را جلب می کند. جنگل حرا به طور دائم در معرض جزو و مد منظم آب دریا قرار دارد، به طوری که در زمان جزر، درختان بستر لجنی آن از آب بیرون می آیند و به صورت جزایری پراکنده نمایان می شوند و در موقع مد تمام جنگل زیر آب رفته و ناپدید می شود. پرندگان زیبا و نادر مانند، گیلان شاه، اگرت بزرگ در کنار پلیکان ها و فلامینگوها مناظر جالبی را پدید می آورند. در منطقه جاسک به درختان حرا «تمر» می گویند. این جنگل ها بیشتر در حومه ی شهر جاسک(خلیج لوران) و در شرق آن به صورت پراکنده دیده می شوند که در امتداد خور خلاصی کشیده شده اند.

چشمه های آبگرم پوراف

چشمه های ساحلی و آب معدنی بسیاری در این منطقه بویژه جاسک وجود دارد که برای مردم بسیار قابل احترام و مقدس بوده و خواص درمانی دارند؛ یکی از شناخته شده ترین و حیرت انگیزترین آنها به نام پوراف در ۲۰ کیلومتری شرق جاسک و در ساحل دریا قرار دارد.

این منطقه دارای جنگل حرای وسیعی است که مانند جزیره زیبایی در مقابل خورپوراف، سر از آب بیرون کشیده و چشم اندازی دلپذیر خلق نموده است. چشمه های آب گرم، دریا، پرندگان مهاجر، سواحل زیبا، منطقه صید ماهی ویژه مردم، از مهمترین جاذبه هایی هستند که مسافران زیادی را به سوی خود جلب می کنند.

آب گرم سدیج

چشمه آب گرم از نوع گوگردی است که در ادامه رودخانه و در جنوب کوه های گرد قرار گرفته است. آب این چشمه برای دردهای روماتیسمی بسیار سودمند است.

برج سیاه و سفید

این برج در خیابان مطهری، به فاصله ۵۲ متری دریا از دوره ی قاجاریه باقی مانده است.

 

صنایع دستی

در گذشته مردم شهرستان جاسک و بخش بشاگرد به صورت خودکفا زندگی خود را می گذراندند و در هر منطقه علاوه بر صیادی و دامداری و کشاورزی، در ساخت صنایع دستی هم مهارت داشتند و از این طریق امرار معاش می کردند. هر چند که در حال حاضر رونق بازار صنایع دستی کم شده، ولی باز هم توسط مردمان بی ادعا و خونگرم جاسک صنایع زیبایی ساخته می شود.

حصیر بافی: مواد اولیه بافت حصیر، برگ خرما و ضایعات درخت خرما است . پس از تبدیل آنها به نوارهای باریک، مدتی آن را در آفتاب قرار می دهند تا نرم شود و سپس با آن وسایل حصیری مختلفی را می سازند.

خرسک بافی: نوعی فرش با پرز بلند و بافت درشت با رنگ های محدود است که با پشم بافته می شود. دار آن افقی کار گذاشته می شود.

چنته بافی: چنته شبیه کیف یا خورجینی کوچک از جنس پشم و موی بزر است که با نقش های ذهنی بافته می شود و اطراف آن با مهره های رنگی، صدف دریایی و منگوله هایی تزیین می شود.

 

غذاهای محلی

در کناره های ساحل خلیج فارس و دریای عمان، قوت اصلی مردم از دریا تامین می شود، به همین دلیل بیشترین و بهترین غذاهای محلی منطقه جاسک نیز از فرآورده های دریایی تهیه می شود.

قلیه ماهی، ماهی شوری، هواری ماهی(پلوماهی)